Vertrouwenspersonen spelen een cruciale rol in het creëren van een veilige en open werkomgeving. Maar tijdens deze werkzaamheden kun je weerstand tegenkomen. Dit kan komen van medewerkers, management of andere betrokkenen. Hoe ga je hier effectief mee om, zonder je professionele grenzen te overschrijden? In deze blog lees je wat weerstand is, hoe je het herkent, en welke strategieën je kunt gebruiken om het te hanteren

De Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme roept de Nederlandse overheid op tot een proactieve en structurele aanpak van discriminatie in de publieke dienstverlening. In een briefadvies aan de Tweede Kamer en de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) benadrukt de commissie dat discriminerend overheidshandelen een schrijnend probleem is dat niet alleen de rechtsstaat ondermijnt, maar ook schadelijke gevolgen heeft voor individuen en de samenleving. Momenteel wordt er vooral reactief opgetreden, omdat veel overheidsorganisaties onvoldoende grip en inzicht hebben in de effecten van hun handelen. Dit blijkt uit het advies van de Staatscommissie.

Stel je voor: je medewerkers zijn niet alleen productief, maar voelen zich ook gehoord en gesteund, zelfs bij de meest uitdagende werksituaties. In zo’n werkklimaat zijn stress, uitval en misverstanden uitzonderingen in plaats van de regel. Helaas blijft voor veel organisaties een veilige werkcultuur vooral een intentie op papier. Dit terwijl cijfers aantonen dat ongewenst gedrag, zoals pesten en intimidatie, vaker voorkomt dan veel mensen denken en een enorme tol eist op zowel het welzijn van medewerkers als de prestaties van de organisatie.

Conflicten zijn onvermijdelijk in elke werkomgeving. Of het nu gaat om meningsverschillen tussen collega's, spanningen tussen een medewerker en zijn leidinggevende, of grotere groepsconflicten, ze kunnen een grote impact hebben op de werksfeer en productiviteit. Als vertrouwenspersoon speel je een belangrijke rol in het helpen oplossen van deze conflicten. Maar hoe pak je dit aan?

Recent onderzoek van het CBS legt een harde waarheid bloot: ongewenst gedrag op de werkvloer neemt niet af. De cijfers zijn verontrustend, maar ook een wake-up call. Dit probleem is geen tijdelijke dip; het weerspiegelt een structureel tekort aan effectieve maatregelen binnen organisaties. Het lijkt erop dat veel organisaties nog steeds reageren in plaats van te voorkomen. En hier wringt de schoen: reactief beleid pakt de wortel van het probleem niet aan.

Pesten laat diepe littekens achter, zowel bij kinderen als volwassenen. We hebben allemaal wel eens verhalen gehoord – of misschien zelf ervaren – over de pijn en onzekerheid die pesten kan veroorzaken. Of het nu gaat om een grap die te ver gaat, roddels die snel rondgaan of iemand die zich dag in, dag uit buitengesloten voelt, de impact is groot. Om dit probleem te bestrijden en mensen bewust te maken van de gevolgen van pesten, wordt jaarlijks de Week Tegen Pesten georganiseerd. Deze week is niet alleen een herinnering aan hoe belangrijk het is om vriendelijker met elkaar om te gaan, maar ook een uitnodiging om samen te werken aan een cultuur van respect en inclusiviteit.

Dit artikel bespreekt de aanpak van grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer en pleit voor een multidisciplinaire benadering die juridische en psychologische inzichten combineert. De auteurs betogen dat de huidige juridische focus op het sanctioneren van individuele gevallen via het ontslagrecht niet altijd leidt tot een sociaal veilige werkomgeving.

Cultuurveranderingen komen niet vanzelf. Het is van belang consistent te handelen en drempels en handelingsverlegenheid weg te nemen. De omgang met meldingen is belangrijk voor de aanpak van seksueel grensoverschrijdend gedrag, daarnaast is het ook een hulpmiddel om sensitiviteit in te bouwen in organisatieculturen. Op 13 maart 2024 is de handreiking ‘Cultuurverandering op de werkvloer’ verschenen. Een nieuwe editie van de handreiking voor organisaties over seksueel grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer. In deze editie zien we een verschuiving: van goed omgaan met meldingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag naar een strategie voor preventie en cultuurverandering binnen de organisatie. Daar waar het ‘doen’ in eerste instantie nog best veel improvisatie inhield, wordt dit nu een gestructureerde aanpak, die breder binnen organisaties bekend aan het worden is.